چگونه درخت انجیر بکاریم؟ / چگونه درخت انجیر پرورش دهیم؟

انجیر یکی از میوه های محبوب تابستانی است که در انواع رنگ های سیاه، سبز و گونه کمیاب آن به صورت رنگارنگ موجود می باشد. از انجیر علاوه بر مصرف معمولی آن به شکل تازه، در مربا، کمپوت و مارمالاد هم استفاده می شود. از انجیر برای درست کردن سرکه هم استفاده می شود که در ترشی و سالاد کاربرد دارد.از فواید انجیر می توان به رفع یبوست و بهبود بیماری هایی مثل نقرس و بواسیر اشاره کرد.

طول عمر درخت انجیر تا سیصد سال هم گفته شده است. طول ارتفاع آن هم در صورت رشد به اندازه مناسب و زیاد به ۶ متر هم می رسد.

علاوه بر کشور ایران، در کشورهایی مثل ترکیه، آمریکا، مصر، اسپانیا و… هم انجیر تولید می شود. همان طور که می بینید در هر قاره ای انجیر یافت و پرورش داده می شود. در ایران استان فارس بیشترین درصد انجیر تولیدی را بر عهده دارد.

برای کاشت نهال انجیر ابتدا لازم است انجیر و خصوصیاتش را بشناسیم تا با نحوه نگهداری و پرورش آن آشنا شویم.

مراقبت از درخت انجیر از زمان کاشت نهال آغاز شده و تا زمانی که محصول قابل برداشت شود ادامه دارد. بعد از کاشت، نهال انجیر به آب نیاز دارد و میزان آن وابسته به میزان بارندگی هاست. البته می توان با ساخت آبگیر از درخت انجیر در زمان خشکسالی و کمبود بارش هم مراقبت کرد تا کمبود اب آن جبران شود.

علاوه بر آبیاری باید به هرس کردن و سله شکنی در درخت انجیر هم اشاره نمود. منظور از سله شکنی از بین بردن علف های هرز است. سله شکنی علاوه بر از بین بردن علف های هرز موجب تهویه خاک نیز می شود و جذب اب را افزایش می دهد. این کار باعث می شود حشراتی که به درخت انجیر اسیب می رسانند هم روی خاک آمده و در معرض نور خورشید قرار گرفته و نابود شوند. بهترین زمان برای سله شکنی فصل بهار است . بهتر است سالی یک مرتبه این اتفاق تکرار شود.

درخت انجیر برگ های خشن و پهنی دارد. گل های درخت انجیر در دو نوع نر و ماده وجود دارند که برای تبدیل شدن به میوه نیاز به یک حشره ای با نام بلاستوفگا است که بر روی گل های ماده تخمگ گذاری کرده و دانه های گرده ی گل های نر را به آن منتقل کند. پس از این کار گل های ماده به میوه هایی کوچک تبدیل می شوند.

درخت انجیر مخصوص مناطق گرمسیر است و فوق العاده نسبت به سرمای زیاد حساس است و سرمای شدید مانع رشد خوب درخت می شود این در حالی است که درخت انجیر در برابر گرما مقاومت خوبی از خود نشان می دهد. دمای مورد نیاز برای رشد انجیر حدود ۲۵ تا ۳۵ درجه سانتی گراد است. هر چه دما از این مقدار بیشتر شود در کیفیت محصول نهایی اثر نامطلوبی خواهد گذاشت. تاثیری که گرما و رطوبت بر درخت انجیر می گذارد نسبت به نوع کاربرد مصرفی انجیر متفاوت است. برای مثال اگر از انجیر در شیرینی پزی و درست کردن کنسرو استفاده شود در آب و هوای مرطوب محصول با کیفیت تری به بار می آورند در حالی که برای مصرف انجیر به صورت خشکباری در آب و هوای گرم و خشک بهتر جوابگوی نیاز انجیر خشک خواهد شد.

اگر بخواهیم درخت انجیر را از لحاظ بارندگی و میزان آبیاری مورد نیاز برای آن بررسی کنیم باید بگوییم که میزان ابیاری باید متناسب با نوع کاشت باشد. بارش باران در اوایل کاشت برای درخت انجیر بسیار مضر است و باعث می شود محصول کمتری به بار بیاید. در صورتی که در آب و هوای گرم و خشک این اتفاق بیفتد اندازه محصول کوچکتر می شود ولی در مزه آن تاثیر نامطلوب نمی گذارد و هم چنان شیرینی خود را حفظ می کند ولی در صورتی که آب و هوای محیط مرطوب باشد اندازه محصول به بار آمده بزرگ تر می شود اما شیرینی آن کاهش می یابد.

خاک درخت انجیر حساسیت آن چنانی ندارد و در انواع خاک سنگین مثل خاک رس و سبک مانند خاک شنی رشد می کند. بهترین نوع خاک برای این درخت، خاک اراضی لیمونی است. البته در این نوع از خاک محصول دهی کمی دیر تر رخ می دهد زیرا شاخ و برگ درخت انجیر رشد زیادی می کنند. درخت انجیر نسبت به کمبود آهن و روی حساسیت زیادی ندارد ولی در مورد سدیم و بور این ویژگی صادق نیست.

درخت انجیر هم مانند سایر درختان برای رشد بهتر و سریع تر به هرس کردن نیاز دارد. هرس کردن موجب می شود تا محصولاتی که درخت انجیر به بار می آورد بزرگ تر شوند. زمان مناسب برای هرس کردن درخت انجیر در فصل پاییز بعد از نفوذ سرما در درخت صورت می گیرد. هرس کردن علاوه بر رشد بیشتر درخت انجیر، در کنترل کردن اندازه آن هم اثر خواهد گذاشت. هرس درخت انجیر در دو صورت انجام می گیرد؛ هرس فرمی و هرس بهره برداری.

در هرس فرمی ظاهر درخت به یکی از شکل های بوته یا پابلند در می آید ولی در هرس بهره برداری به منظور افزایش قدرت بارآوری درخت انجیر،  یکی از شاخه های اصلی درخت انجیر را حفظ کرده و بقیه را حذف می کنند. این کار در ایجاد تعادل فیزیولوژیکی بین رشد شاخه ها هم نقش دارد.

در خصوص مبارزه با آفات درخات انجیر هم لازم است بگوییم که مورچه اولین خطری است که درخت انجیر را تهدید می کند زیرا می تواند با شکار حشره ای که عامل گرده افشانی در درخت انجیر است باعث ریزش میوه های تلقیح نشده شود و یا با تغذیه از میوه های رسیده موجب کاهش کیفیت محصول شود. برای جلوگیری از مزاحمت مورچه معمولا در اطراف درخت انجیر سمپاشی انجام میدهند تا انجیر از شر آن در امان باشد. علاوه بر مورچه حشرات و جانوران دیگری هم هستند که دفع هر کدام با انواع سموم امکان پذیر است.

برداشت محصول در درخت انجیر به شرایط اب و هوایی بستگی دارد ولی معمولا درخت انجیر یک یا دو بار در سال محصول می دهد که یکبار آن در فصل بهار و یا اوایل تابستان رخ می دهد و بار دیگر در اواخر تابستان که اصلی ترین مرحله برداشت انجیر است.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *