چگونه نهال توت بکاریم؟ / چگونه نهال توت پرورش دهیم؟

توت از خانواده انجیران است و در گونه های مختلفی تولید و پرورش داده می شود که مهم ترین نوع آن با رنگ های آن شناخته می شود و به توت سفید، توت قرمز یا سیاه و شاه توت مشهور است. شاه توت شباهت بسیاری به توت سیاه دارد و تفاوت آن در اندازه آن است که مزه شیرین تری هم دارد.

کشور ایران یکی از بزرگترین تولیده کننده های انواع توت در جهان است. علاوه بر ایران کشورهای اروپایی وآسیایی و حتی آمریکایی هم به پرورش توت می پردازند.

درخت توت جزو درختانی است که قدمت طولانی دارند و ضمن اینکه رشد کندی دارند تا سالهای سال میوه می دهند و عمرشان به بیشتر از صد سال می رسد.

این درخت توت، درختی است بسیار مقاوم که در بیشتر مناطق با آب و هوای مختلف گرم، معتدل و یا حتی سرد رشد می کند.

ارتفاع این درخت چیزی بالغ بر ۲۵ متر است. البته همه درختان توت، میوه نمی دهند ممکن است برخی درختان توت فقط گل های نر تولید کرده باشند به همین دلیل میوه نمی دهند و کاربردی زینتی دارند و به نوعی از سایه آن استفاده می کنند. درخت توت در سال های اول پوست نارنجی رنگ دارد که معمولا این اتفاق در زمستان رخ می دهد. سطح پوست درخت شیارهایی دارند که عمیق بوده و به صورت کاملا برجسته و مشخص هستند. خود درخت توت شاخه های زیادی دارد که هرکدام مقاومت بالایی هم دارند.

زمان شکوفه دادن درخت توت در ماه های فروردین و اردیبهشت است که بعد از دو الی سه ماه میوه دهی آن صورت می گیرد.

از لحاظ آبیاری درخت توت بسیار به آب نیاز دارد و سالیانه باید حداقل ۶۰۰ میلی لیتر باران ببارد تا آب مورد نیاز آن تامین شود. البته مقدار اب مورد نیاز برای آبیاری درخت توت در سال های ابتدایی بیشتر بوده و هر هفته باید یک الی دو مرتبه آبیاری شوند ولی رفته رفته این نیاز به اب بیشتر کمتر می شود.

نوع خاک مورد نیاز برای درخت توت خاک شنی لومی است که باعث رشد خوب درخت توت می شود. اگر خاک با مواد پوسیده گیاهی مانند هوموس هم مخلوط شده باشد امکان تنفس و واکنش های شیمیایی درون آن برای باکتری های داخل خاک هم بیشتر و بهتر می شود.

خاکی که زمین آن رطوبت را به مدت طولانی در خود حفظ می کند و آب را به خوبی در خود جذب نمی کند برای درخت توت گزینه مناسبی نخواهد بود زیرا امکان ایجاد باتلاق را در خاک فراهم می کند که درخت توت نمی تواند در آن رشد کند. بجز این مسئله درخت توت نباید در خاکی که بر اثر تابش زیاد خورشید شکاف برداشته شده و به اصطلاح کویری شکل شده است کاشته شود.

تکثیر درخت توت به این صورت است که وقت رسیدن واریته های توت در اواخر بهار تا اواسط تابستان باید بذرگیری را انجام داد. توت هایی که کامل رسیده اند را از قسمت های پایینی درخت و روی درخت جمع کرده و سپس توت را از بذر بر روی غربال با فشار آب جدا کنید و بعد از خشک کردن آن ها در سایه و یا در گرمای طبیعی آن ها را به شکل خمیر کنید و به مدت ۴ الی ۵ روز در دمای اتاق قرار دهید.

این بذر ها حتما باید در همان سال کاشته شوند تا ثمره دهی داشته باشند. زمان انقضای آن حدود ۳ ماه است.

تکثیر درخت توت به وسیله پیوند هم رایج است و به این صورت است که جوانه آن انتقال داده می شود. در این روش امکان اینکه گیاه و درخت سالم تری تولید شده و میوه های با کیفیت تری بدهد بیشتر می شود.

یکی از روش های کاشت درخت توت روش قلمه زدن است که در دو صورت اجرا می شود؛ قلمه زدن چوبی و قلمه زدن سبز.

قلمه زدن چوبی به این صورت است که از سر شاخه هایی که یک سال دارند و قطر آنها به ۱ الی ۳ سانتی متر می رسد قلمه گرفته و در سردخانه نگهداری می کنند تا زمانی که گرمای خاک در فصل بهار بیشتر شده دوباره آن را در زمین بکارند. طول آن ها باید بین ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر باشد.

در قلمه زدن سبز هم به این ترتیب است که شاخه هایی از درخت را برای قلمه انتخاب می کنند که ۶ الی ۷ جوانه باقی بماند تا در فصل بهار که طول برگ های سبز به ۳۰ الی ۴۰ سانتی متر می رسد آن ها را بجز دو برگ انتهایی به طول ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر جدا کرده و در فصل بهار دوباره در زمین بکارند.

کاشت درخت توت باید در مناطق سردسیر و کوهستانی در فصل بهار و در سایر مناطق در فصل پاییز انجام شود چون خطری از جانب سرما و یخ زدگی درخت را تهدید نمی کند. علت کاشت در فصل بهار درخت توت در مناطق کوهستانی این است که درخت  از سرمای زمستان محفوظ باشد و حتما در فصل بهار قبل از رویش جوانه ها باید این کار انجام شود.

برای کاشت نهال توت، ریشه نهال توت را حدود ۳ الی ۶ ساعت درون آب قرار دهید. ریشه نهال توت را درون گودال کمی بزرگتر از خودش قرار دهید. این کار باید با احتیاط انجام شود بدون اینکه به ریشه های نهال توت آسیب و فشاری داده شود. بعد از قرار دادن ریشه درون گودال ایجاد شده باید به مقدار کافی آبیاری کنیم. در خصوص کوددهی به درخت توت هم باید این نکته را به خاطر داشته باشید که کود را باید به نحوی به اطراف گودال بریزید که با ریشه درخت توت تماس فیزیکی نداشته باشد زیرا موجب خشک شدن ریشه نهال می شود.

هرس کردن هم یکی دیگر از عملیاتی است که باید در پرورش درخت توت به آن توجه کنیم.

هرس کردن به این معنا است که شاخه ها و برگ های اضافی و یا آلوده به انواع بیماری ها و آفات را از درخت جدا و حذف می کنند. شاخه هایی که خشک، چروکیده و آلوده شده اند را باید با سوزاندن از بین برد تا سایر شاخه ها و برگ ها را هم آلوده نکنند تا از مواد مغذی که به گیاه و درخت داده می شود تغذیه نکنند. برخی از شاخه ها هم بیش از اندازه رشد کرده و بزرگ شده اند هم باید حذف شوند زیرا ممکن است مانع رسیدن نور کافی به شاخه های جوان شوند و ثمره دهی آن ها را کاهش دهند. هرس کردن درخت توت زمان خاصی ندارد ولی بهتر است در فصل زمستان که تمام برگ های درخت توت ریخته است هرس کردن انجام شود.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *