نهال گردو چندلر پیوندی گلدانی از مقاومترین پایه و سازگار با کلیه اقلیم کشور و پیوندک ها از باغات مادری و بنام داخل و خارج از کشور تهیه و تکثیر می گردد.
مشخصات نهال گردو چندلر گلدانی
از مشخصات بارز نهال های گردو چندلر گلدانی میتوان به زودبازده بودن انواع تولیدات نهال گردو یا بارآوری از سال اول کاشت، دیرگل بودن ارقام نهال گردو یا مقاومت گل گردو نسبت به سرماهای پیش بینی نشده ی بهاره، کوتاه قد بودن ارقام نهال گردو پیوندی اصلاح شده که معزل و مشکل بارچینی میوه گردو را برای باغداران گردو به حداقل رسانیده است.
نهال گردو چندلر پیوندی گلدانی گونه ای از میوه های آجیلی (مغزدار) و از جنس (Juglans) است که انواع وحشی یا بومی آن در چین، ژاپن، هند، ایران، آمریکای شمالی، مرکزی و جنوبی در امتداد کوه های آند تا آرژانتین یافت می شود. شش گونه از این جنس در آمریکا، فرانسه، و اغلب مناطق گردوخیز جهان وجود دارند که از لحاظ پایه و میوه مهم و مورد توجه اند و تحت آزمایش قرار گرفته اند.

نهال گردو چندلر پیوندی گلدانی از گذشته تاکنون
گردو در گذشته های دور بسیار دور از فلات ایران به یونان و روم، و از آنجا به سایر نقاط اروپا برده شده است. پیش از سال ۱۵۶۲ میلادی، از این گونه ایرانی چند درخت در انگلستان کشت شده بود و بعدها مهاجران این گونه را از انگلستان به آمریکا بردند به همین دلیل گردوی ایرانی در آمریکا به گردوی انگلیسی (English Walanut) مشهور شده است. رومی ها این گردو را میوه خدایان، بلوط ژوپیتر (Jupiter) یا ژویس گلانس (Jovis glans) می نامیدند، که همین ژوگلانس (Juglans) امروزی است. حتی اکنون نیز بیشتر باغبان های قدیمی آمریکایی گردو را به همان نام ایرانی یعنی گردوی ایرانی می شناسند. انواع این جنس در محدوده مرزهای ایران و در کشورهای دیگر همسایه فلات ایران وجود داشته و از راه ایران از قفقاز به ترکمنستان نیز برده شده است. در حال حاضر غیر از درختان کهنسالی از این گونه که در سواحل اقیانوس اطلس یا آرام دیده می شوند، نمونه های کهن دیگری از گردو در نقاط مختلف گردوخیز جهان از جمله ایران نیز وجود دارند که قدمت و سن رویش آنها از سنین گردوهای موجود در آمریکا یا سایر مناطق فراتر می روند.
با بارآوری دوبرابر نسبت به ارقام دیگر درختان گردو میباشد.گردو چندلر پیوندی اصل دارای ویژگی های منحصربفردی میباشد که از برترین آنها مقاومت نسبت به سرماهای احتمالی بهاره که در بسیاری از اقلیم های کشور در فروردین ماه و اردیبهشت ماه گریبانگیر باغداران مدرن و سنتی ارقام گردو میباشد.
درخت گردو چندلر پیوندی نسبت به رقم های تجاری دیگر گردو مقاومت بیشتری را نسبت به آفات و امراض و بیماریها دارا میباشد.

شرایط دمایی مطلوب گردو چندلر پیوندی
گردو طالب تابستانهای خنک بوده و به عامل پوسیدگی مغز گردو (Pseudomonas Juglandis) به ویژه درختان جوان حساس میباشند. این بیماری روی برگها و در گلگاه میوههای جوان، لکههای قهوهای ایجاد نموده و منجر به چروکیدن و لزج شدن مغز میوه میشود.
در حین رسیدن میوه نیز، دمای بیش از حد پایین شب، پوسته مغز میوه را سیاه میکند. در اوایل بهار، در صورت بارش تگرگ و ضربههای مکانیکی ناشی از آن، سبب سیاه شدن آن قسمت از میوه که ضربه وارد شده است، میگردد.
نیاز سرمایی جوانههای گردو چندلر پیوندی ۱۵۰۰-۷۰۰ ساعت زیر ۷ درجه سانتیگراد میباشد. چنان که ذکر گردید درختان پیوندی گردو بعد از ۵-۴ سال به دوره باروری میرسند و در ۱۵-۱۰ سالگی حداکثر محصول حاصل میشود. طول عمر درخت گردو بیشتر بوده و گاهی اوقات به ۳۰۰-۲۰۰ سال میرسد.

پرورش نهال گردو چندلر پیوندی
پرورش گردو براساس موقعیت اقلیمی، حاصلخیزی، خاک، تأمین آب کافی، عادت باردهی و کیفیت میوه مناسب، انتخاب میشود. سرمای زمستان، سرماهای دیررس بهاره، بارندگی و گرمای تابستان، از عوامل مهم اقلیمی هستند که باید در احداث باغات گردو در نظر گرفته شوند. در اکثر کشورهای اروپایی، ارقام دیرگل پرورش داده میشوند. برای باردهی زودرس از ارقامی که گلهای ماده آنها در جوانههای جانبی شاخههای سال جاری تشکیل میشوند، استفاده میگردد. در مناطقی که میزان بارندگی سالانه ۸۰۰ میلیمتر باشد، میتوان درخت گردو را با موفقیت کشت نمود. اما در مناطق خشک نیاز به آبیاری منظم میباشد. بارندگی و رطوبت در اواخر فصل بهار و طی تابستان، موجب شیوع بیماری بلایت گردو (Xenthomonas compertris PV . juglandis) میشود. این بیماری به برگها، شاتونها و میوهها حمله نموده و در برگها لکههای قهوهای و سیاه ایجاد میکند.
روش های متداول پیوند گردو در ایران
روش های مختلف پیوند شاخه بریده:
- پیوند اسکنه یا شکافی (Cleft grafting)
- پیوند نیمانیم ساده (Splice grafting)
- پیوند نیمانیم زبانه ای (Whip or Tongue grafting )
- پیوند زینی (Saddle grafting)
- پیوند جانبی ( Side grafting)
- پیوند امگا (Omega grafting)
- ب- روش های مختلف پیوند جوانه
- پیوند وصله ای (Patch budding)
- پیوند شکمی (T budding)
- پیوند قاشی یا پیوند تراشه ای (Chip budding)

کاشت نهال گردو چندلر
فواصل کاشت درختان گردو میبایست ۵×۶ و۶×۶ و ۵×۵ با توجه به مسطح یا شیبدار بودن زمین تعریف می گردد.
قطر و عمق چاله ها حداقل ۸۰×۸۰ سانتیمتر میباشد ولی پیشنهاد ما برای احداث باغات مدرن ۱×۱متر میباشد.
کف چاله ی کاشت نهال های گردو میبایست ۲۰ سانتیمتر کود پوسیده ی دامی (گاوی،گوسفندی) ریخته و برروی آن ۳۰ سانتیمتر شن رودخانه یا ماسه بادی و سپس ۱۰ سانتیمتر خاک و نهال های گردو را از ارقام چندلر اصلاح شده، دیرگل، پیوندی، پاکوتاه، زودبازده را طوری اقدام به کاشت مینمائیم که نقطه پیوند گردو دوسانتیمتر بالای سطح خاک قرار گیرد.